ღ♥ღMissing some oneღ♥ღ

♥♥♥♥♥دنیای عشق♥♥♥♥

ღ♥ღMissing some oneღ♥ღ

♥♥♥♥♥دنیای عشق♥♥♥♥

کشمکشی در عشق

انسان قرن ها ار دست عشق به دیرها‌٬ کوه ها و دشت ها گریخته است تا از همه ی فرصت های شکوفایی عشق دور باشد.انسان از ترس به خلوت غارها پناه برده است.نکته ای در اینجاست:عشق آشفتگی زیادی ایجاد می کند.زندگی بدون عشق با برخی راحتی ها همراه است اما این آرامش و راحتی سرد و بی روح است.بله‌٬در زندگی بدون عشق سکوت هست اما این سکوت ٬سکوتی گورستانی است که هیچ نغمه ای در آن نیست.کاملاْ بی ارزش است. 

تو باید به عشق دگرگون شوی و این باگریز امکان پذیر نیست.تو باید همه ی آشفتگی عشق را به جان بخری و در عین حال هشیار ٬ مرقب و آگاه باقی بمانی تا آشفتگی فقط در محیط پیرامون تو وجود داشته باشد و هیچ گاه نتواند به مرکز وجودت برسد و مرکز وجودت همچنان آرام بماند. 

تو باید عشق را بپذیری و در عین حال از آن آشفته نشوی.عشق با وجود خود دردسرهایی بسیار می آورد اما این دردسرها مفیدند٬زیرا در زندگی تو کشمکش ایجاد می کنند و آن گاه که تو به این کشمکش ها پاسخ دهی رشد می یابی. 

قبل از هر چیز باید ((خود)) را کنار بگذاری و از اینجاست که کشمکش آغاز می شود:((خود))به تو می آویزد و تو به آن.((خود)) قصد دارد بر همه چیز مسلط شود‌ ــ اما بر عشق نمی توان تسلط جست. 

اگر تو پایبند ((خود)) شوی‌٬ عشق از بین می رود. اگر دست از ‌((خود)) بر داری ٬ فقط در این صورت است که عشق می تواند شکوفا شود.این نخستین کشمکش است و بعد از آن کشمکش هایی جدید یکی بعد از دیگری از راه می رسند.

نظرات 1 + ارسال نظر
وحید 1388/04/14 ساعت 10:35 ق.ظ

عالیه

راست میگی عشق یجورایی کشمکش

آفرین واقعاْ جالبن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد