پشت دیواره دلم

به که نفرین کنم؟به خود و قلبه خودم که بدونت مانده مثل یک کفتره بی پر که دگر نا ندارد.تو و این درد جدایی آشنایم هستید عشق سوزان هنوزم که هنوز است ریشه در جا ن و دلم کرده و با تیشه به جانم میرند کاش میشد که بگویم با اشک دو چشمم ساختم پشته دیواره دلم قصره بزرگی تا بیایی و در آغوشم بگیری تا دوباره برویم پشته دیواره دلم و در آن ویرانه تو و قصرم بامن مهر یادت با هم با هوای ابری و دلگیره دلم باشیم و بمانیم تا دلم هست و تپش دارد و نبضم با صدایت بزند با نگاهت بروم تا به فلک پر بگیرم ز عشق شور بگیرم ز یادت حیف شد حیف که بگوشت نرسید درد و دلهایی که در این چن شب پیش با تو کردم و نبودی که ببینی اشکم تو نبودی که بیایی در آغوشم کشی گریه ام پاک کنی کاش بودی آن شب که بیادت بودم و با حسرت ستاره ات میدیدم با چشم دل تو را نزد آن ستاره یافتم آرزویم بود که بیایی پایین تا دودستم بگیری و بگویی بس کن من هنوزم کنارت هستم کاش میشد به باد بگویم تا به گوشت برساند که هنوز چشم در راه توام نرو بی من در این راه مرا یاری کن تا بسازیم با هم قصره رویایی قلبم پشته دیواره دلم را