سلام
امدم بنویسم
اما نمی دونم از کجا شروع کنم
خیلی خستم
دیگه واقعا نمی دونم به چی امید داشته باشم
به آینده ی نامعلومم .....
به هرچی فکر می کنم به بن بست میخورم
خسته شدم
واقعا میگم
از تنهایی
از بلاتکلیفی
از نداشتن چیزایی که حقمه
از سکوتی که باعث نابودیم میشه و ذره ذره ی وجودمو خرد می کنه
از ؛ از دست دادن هرچی که می خوام
از نرسیدن به ّرزوهام
خدایا چقدر دیگه باید تحمل کنم؟
چقدر؟
کارم شده بی خواب .... تنهایی....سکوت...اشک.....و شنیدن حرفای دیگران و غمخوار بودن.....
خدایا یه روی خوش بهم نشون بده
خدیا می دونم آدمه خوبی نیستم اما دیگه نمی تونم تحمل کنم.....به نظرت ۷ سال کافی نیست؟!!!!!!!!!!
بسه دیگه
خدایا خواهش میکنم........!
دیگه بسه!!!!!:((((((((((((((