راه شناخت عشق

راه شناخت عشق ٬‌راهی منحصر به فرد است.برای مثال اگر تو بکوشی گل سرخ را از ذهن بشناسی مجبور خواهی شد آن را پرپر کنی و با پرپر کردن گل ٬ زیبایی اش را نابود خواهی ساخت.تو در مورد ترکیبات شیمیایی آن اطلاعاتی به دست خواهی آورد ولی لطافت شاعرانه ای آن را که تنها چیز واقعی آن بود از کف خواهی داد.روح را خواهی کشت و تنها جسد را در اختیار خواهی داشت.از این رو این راه ٬‌راه صحیح شناخت گل نیست. 

راه صحیح٬‌راه شاعر است.راه عاشق است.راه موسیقیدان و راه رقصنده است.اگر تو موسیقیدان باشی آواز خواهی خواند.با گلی که در نسیم به رقص در می آید همراه خواهی شد.در کنار آن در سکوت خواهی نشست و خواهی کوشید به نغمه ی آن گوش فرا دهی. 

بله٬ نغمه ای پیرامون گل وجود دارد.نغمه ای که خاموش است اما نغمه است.شعری در گل وجود دارد.شعری که در هیچ دفتری نوشته نشده اما وجود گل‌٬ نجوای آن‌٬رقص آن ٬ بازی آن با پرتو خورشید ٬ همگی شعر هستند.اگر تو بتوانی به گل عشق بورزی خواهی توانست آن شعر ٬ آن نغمه ٬ آن رقص را که روح گل است بشناسی.البته٬ تو ترکیبات شیمیایی گل را نخواهی شناخت اما روحش را خواهی شناخت. 

هستی را باید از راه عشق شناخت.آن گاه خدا را خواهی شناخت.خدا چیزی نیست جز روی آوردن به هستی از راه عشق.